skałka (język polski) edytuj

 
skałka (1.1)
 
skałka (1.2) muszkietu
wymowa:
?/i, IPA[ˈskawka], AS[skau̯ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. skała
(1.2) hist. wojsk. krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia
(1.3) daw. gw. (Kraków) drzazga[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W XII wieku na skałce nad miastem zbudowano niewielki kościół.
(1.1) W sobotę jedziemy na Jurę, pochodzimy trochę po skałkach.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skała ż, skalnik mzw/mos
przym. skałkowy, naskalny, skalisty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zobacz też: pistolet skałkowyzamek skałkowy
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: drzazga
źródła:
  1. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 255.