singel (język polski) edytuj

 
singel (2.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. bezżenny mężczyzna
(1.2) pot. osoba samotna

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) sport. gra pojedyncza w tenisie lub badmintonie
(2.2) karc. jedyna karta w jakimś kolorze
(2.3) muz. krótkie wydawnictwo muzyczne zawierające jeden lub więcej utworów zazwyczaj zapowiadające i promujące album; zob. też singel (wydawnictwo muzyczne) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-3)
przykłady:
(1.2) Comiesięczne spotkanie dla singli zostało przełożone na przyszłą niedzielę.
(2.1) Tenisista był mistrzem świata w singlu i deblu w 1989 roku.
(2.2) Przy trzech kartach w kolorze uzgadnianym liczy się 1 punkt za dubleton, 2 punkty za singla i 3 punkty za renons w każdym z pozostałych kolorów[1].
(2.3) Piosenka wydana została na singlu w 2005 roku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mężczyzna
(1.2) osoba
(2.1) gra
(2.2) karta
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. single
uwagi:
(1.1-2) (2.3) inna pisownia singiel
tłumaczenia:
źródła: