siać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɕäʨ̑], AS[śäć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) rzucać nasiona w glebę
odmiana:
(1.1) koniugacja Xb
przykłady:
(1.1) W tej części ogrodu zwykle sieję słoneczniki.
(1.1) Seler należy siać w kwietniu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uprawiać, hodować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nasienie n, nasiono n, sianie n, siemię n, siew m, siewnik m, zasiew m, siewca mos
czas. przesiać, posiać dk., posiewać ndk., rozsiać dk., rozsiewać ndk., zasiać dk., zasiewać ndk., przesiewać ndk.
przym. siejny
związki frazeologiczne:
siać kąkolprzysłowia: głupich nie sieją, sami się rodząjęzyk sieje, ucho zbierakto sieje wiatr, zbiera burzęnie siać chwastu, a rodzi się[1]
etymologia:
uwagi:
rzad. 3. os. lm sieli[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 4/1951, s. 6.
  2.   Hasło „siać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.