samuraj (język polski) edytuj

 
samuraje (1.1)
wymowa:
IPA[sãˈmuraj], AS[sãmurai ̯], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. rycerz japoński, członek niższej szlachty japońskiej; zob. też samuraj w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samurajskość ż
forma żeńska samurajka ż
przym. samurajski
przysł. samurajsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
jap.
uwagi:
Według Słownika gramatycznego języka polskiego[1] następujące formy są niezalecane: M. lm samurajowie, D. lm samurai, B. lm samurai, W. lm samurajowie.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „samuraj” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

samuraj (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) samuraj
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. samurajský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

samuraj (język słowacki) edytuj

 
samurajovia (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) samuraj[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samurajka ż
przym. samurajský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.

samuraj (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samuraj
odmiana:
(1.1) en samuraj, samurajen, samurajer, samurajerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: