słuchowy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[swuˈxɔvɨ], AS[su̯uχovy]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący narządu słuchu, będący jego elementem
(1.2) dotyczący słyszenia, funkcji narządu słuchu, odbierany za pomocą słuchu
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Trąbka słuchowa służy do wyrównywania ciśnień po obu stronach błony bębenkowej.
(1.2) Nienawidzę testów słuchowych. Nigdy nie wiem z którego utworu pochodzi dany fragment.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kosteczka / kostka słuchowatrąbka słuchowaprzewód słuchowy
(1.2) wrażliwość / pamięć słuchowa • doznania / bodźce / wrażenia / halucynacje słuchowe • aparat słuchowy
synonimy:
(1.2) audytywny, audialny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słuch m, słuchacz m, słuchaczka ż, słuchanie n, słuchawka ż, słuchowisko n, słuchowiec m
przym. słyszalny
czas. słuchać, słyszeć
przysł. słuchowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: