słać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[swaʨ̑], AS[su̯ać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) książk. wyprawiać, kierować kogoś dokądś, przekazywać coś komuś
(1.2) rozkładać pościel, przygotowywać miejsce do spania, także: składać pościel po spaniu
(1.3) rozkładać słomę jako podściółkę dla zwierząt
odmiana:
(1.1) koniugacja XI; aspekt dokonany wysłać
(1.2-3) koniugacja IX; aspekt dokonany posłać
przykłady:
(1.1) W pewnym momencie znalazła się w Ankarze, skąd słała rozpaczliwe listy, poszukując kogokolwiek z rodziny[1].
(1.2) Z delikatnej rozmowy nic nie wyszło, bo gdy wkradłem się z Checi do mojego pokoju, to w środku była mama i słała mi łóżko[2].
(1.2) Przyjeżdżałam do syna dzień w dzień; albo leżał na łóżku, albo wstawał i słał łóżko na nowo[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) ścielić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przesyłka ż, posłanie n, słanie n, słańsko n, przesyłeczka ż
czas. posłać dk., wysyłać ndk., przesyłać ndk., przesłać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prasł. sъlati[4]
(1.2-3) prasł. stьlati[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janina Kumaniecka, Saga rodu Słonimskich, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Tomek Tryzna, Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Anna Bikont, Gazeta Wyborcza, 1995-09-18, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. 4,0 4,1 Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 7/1901, s. 1.