rzadki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʒatʲci], ASatʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zachodzący rzadko
(1.2) półpłynny, mający półpłynną konsystencję
(1.3) o elementach rozmieszczonych we względnie dużych odstępach
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Zaćmienie Słońca jest rzadkim zjawiskiem.
(1.2) Jeśli zupa jest zbyt rzadka, zawsze można zagęścić kaszą.
(1.3) Moja żona ma rzadkie włosy, ale i tak kocham.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) unikalny, wyjątkowy, szczególny, nieczęsty, sporadyczny
(1.2) rozrzedzony
(1.3) rozproszony, pojedynczy
antonimy:
(1.1) częsty
(1.2-3) gęsty
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzadkość ż, rozrzedzenie, przerzedzenie
czas. rzednieć/rzednąć, przerzedzać się/przerzednąć się, rozrzedzać/rozrzedzić (się/się)
przysł. rzadko, z rzadka
przym. rzadziutki
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *rědъkъniegęsty, płynny, nieczęsty < prasł. *rědъ + *-kъ, przy czym wyjściowy przymiotnik prasł. *rědъ zachował się m.in. w stopniu wyższym rzadszy[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „rzadki” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.