ridiculus (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) śmieszny, zabawny
(1.2) absurdalny, niedorzeczny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) żartowniś, dowcipniś
odmiana:
(1) ridiculus, ridicula, ridiculum (deklinacja I-II)
(2) ridicul|us, ~ī (deklinacja II)
przykłady:
(1.1) Parturient montes, nascetur ridiculus mus[1]. → Strudzą się góry, a urodzi się śmieszna mysz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) iocosus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. rideo
przysł. ridicule
rzecz. ridiculum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rideo; źródłosłów dla ang. ridiculous, ang. ridicule, franc. ridicule, hiszp. ridículo, katal. ridícul, port. ridículo, rum. ridicol, sycyl. ridìculu, wł. ridicolo
uwagi:
źródła: