ribelle (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/ri.'bɛl.le/
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zbuntowany
(1.2) buntowniczy, hardy, krnąbry

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) buntownik, rebeliant

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) buntowniczka, rebeliantka
odmiana:
(1.1-2) lp ribelle m ż; lm ribelli m ż
(2.1) lp ribelle; lm ribelli
(3.1) lp ribelle; lm ribelli
przykłady:
(1.2) Tu qual Icaro ribelle sormontar brami le stelle.[1]Niczym buntowniczy Ikar pragniesz przewyższyć gwiazdy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dissidente, sovvertitore, eversivo, irriducibile, rivoluzionario
(1.2) contumace, indocile, indisciplinato, insofferente, fazioso, insubordinato
(2.1) insorto, rivoltoso, agitatore, sedizioso
antonimy:
(1.1) pacificatore
(1.2) docile, obbediente, remissivo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ribellamento m, ribellione ż, ribellismo m, ribellista m ż
czas. ribellare
przym. ribellante, ribellista, ribellistico
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rebellis < łac. rebellare
uwagi:
przestarzała pisownia: rebelle, rebello, ribello, rubello
źródła: