reszta (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˈrɛʃta], AS[rešta]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elementy, które zostały
(1.2) przy płaceniu: kwota, którą kupujący nadpłacił i którą sprzedawca powinien mu oddać
(1.3) mat. przy dzieleniu liczb całkowitych: liczba, która dodana do zaokrąglonego w dół wyniku dzielenia, pomnożonego przez dzielnik daje dzielną; zob. też reszta w Wikipedii
(1.4) inform. przy dzieleniu liczb: liczba, która dodana do zaokrąglonego w stronę zera wyniku dzielenia, pomnożonego przez dzielnik daje dzielną; zob. też modulo w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Student uważał na zajęciach do momentu, gdy profesor sprawdził listę, a potem spał przez resztę wykładu.
(1.2) To kosztowało 20 (dwadzieścia) złotych, ale nie miałem drobnych i zapłaciłem banknotem stuzłotowym. Sprzedawca wydał mi 80 (osiemdziesiąt) złotych reszty.
(1.3) 15 (Piętnaście) dzieli się przez 4 (cztery) z resztą 3 (trzy)
składnia:
(1.1) reszta + D.
kolokacje:
(1.1) reszta chłopców / samochodów / czasu / wody / …
(1.2) wydawać resztę
(1.3-4) (dzielić się / coś) bez reszty (z resztą równą zero)
synonimy:
(1.1) pozostałość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. resztka
związki frazeologiczne:
bez resztydo reszty
etymologia:
(1.1) niem. Rest
(1.2) z (1.1), ponieważ ta kwota zostaje jakby dodana do zakupów – stanowi resztę (1.1) zakupów
(1.3) od (1.1), ponieważ ta liczba „zostaje” z dzielenia
uwagi:
(1.3-4)  ; a - dzielna; b - dzielnik; c - wynik; r - reszta; a, b, c, r są liczbami całkowitymi; cb jest największą liczbą całkowitą podzielną przez b, mniejszą lub równą a
(1.4) Taka definicja jest stosowana w większości języków programowania (znak wyniku jest wtedy identyczny ze znakiem dzielnej). W niektórych starszych językach znak reszty jest identyczny ze znakiem dzielnika.
tłumaczenia:
źródła: