restauracja (język polski) edytuj

 
restauracja (1.1)
wymowa:
IPA[ˌrɛstawˈraʦ̑ʲja], AS[restau̯racʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gastr. lokal gastronomiczny o stosunkowo wysokim standardzie; zob. też restauracja (lokal gastronomiczny) w Wikipedii
(1.2) bud. odnowienie, odbudowanie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Szef zaprosił wszystkich pracowników na obiad do restauracji.
(1.1) To jest tania restauracja, ale z dobrym jedzeniem.
(1.1) Spotkaliśmy się koło restauracji.
(1.1) Często jadamy w drogich restauracjach.
(1.2) Kiedyś kierowałem restauracją zamku wawelskiego.
(1.2) W przyszłym roku rozpocznie się restauracja fasady tego budynku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) iść do restauracji • być / jeść coś w restauracji • prowadzić restaurację • elegancka / podrzędna restauracja
synonimy:
(1.2) restaurowanie, odnowa, odbudowa, renowacja, przywracanie
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) lokal gastronomiczny
hiponimy:
(1.1) bar, bistro, kebab
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. restaurator m, restauratorka ż, restaurowanie n, restauratorstwo n, odrestaurowanie n
zdrobn. restauracyjka ż
czas. restaurować ndk., odrestaurować dk.
przym. restauracyjny, wokółrestauracyjny, przyrestauracyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) franc. restauration
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „restauracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.