rejon (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈrɛjɔ̃n], AS[rei ̯õn], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) obszar, strefa, określona część
(1.2) adm. jednostka podziału administracyjnego w ZSRR, a po jego rozpadzie w byłych republikach Rosji, Ukrainie, Białorusi, Azerbejdżanie, Gruzji, Łotwie, Litwie i Mołdawii; zob. też rejon w Wikipedii
(1.3) daw. reg. wyznaczona przestrzeń w lesie[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Obszar Chronionego Krajobrazu Rejon Mokre-Lewice
(1.2) rejon mukaczewski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rejonizacja ż
przym. rejonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. rayon < st.franc. rai z łac. radius[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Poradnik językowy, „Język Polski” nr 3/1913, s. 96.
  2.   Larousse.

rejon (język wenecki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) region
odmiana:
(1.1) lp rejon; lm rejoni
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: