quiete (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkje.te]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (w niektórych bractwach, zakonach) poobiedni czas odpoczynku[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od quietar
(2.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od quietar
(2.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od quietar
odmiana:
(1.1) lm quietes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. quietar, quietarse
przym. quieto, quietador, quietista
przysł. quietamente
rzecz. quietación ż, quietud ż, quietador m, quietadora ż, quietismo m, quietista m/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. quies, quiētis → odpoczynek, spoczynek
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „quiete” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.

quiete (interlingua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) spokojny, cichy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

quiete (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) spokojnie, powolnie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „quiete” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 564.

quiete (język włoski) edytuj

wymowa:
IPA/ˈkwjɛte/
podział przy przenoszeniu wyrazu: quie•te
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. bezruch
(1.2) cisza, spokój
(1.3) przen. spokój, wytchnienie
(1.4) eufem. książk. wieczny odpoczynek

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od: quieto
odmiana:
(1.1-4) lp quiete; lm quieti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) un corpo in stato di quieteciało w stanie bezruchu
(1.2) la quiete notturnacisza nocna
(1.3) la quiete dell'animaspokój duszy
synonimy:
(1.1) immobilità, inerzia, staticità
(1.2) calma, pace, tranquillità
(1.3) pace, quietudine, serenità, tranquillità
antonimy:
(1.1) moto, movimento
(1.2) babilonia, baraonda, bordello, caos, casino, confusione, macello, pandemonio, trambusto
(1.3) agitazione, inquietudine, irrequietudine, turbamento
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. quietezza ż, quietudine ż, quiescenza ż, quietamento m, quietismo m, quietista m ż
czas. quietare, quietarsi
przym. quieto, quiescente, quietista, quietistico
przysł. quietamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. quies, -etis
uwagi:
źródła: