publikum
publikum (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) publiczność, publika
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik publikum publika dopełniacz publika publik celownik publiku publikům biernik publikum publika wołacz publikum publika miejscownik publiku publikách narzędnik publikem publiky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
publikum (język duński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) publiczność
- odmiana:
- (1.1) et publikum, publikumet/publikummet, publikumer/publikummer, publikumerne/publikummerne
- przykłady:
- (1.1) Da hun begyndte at synge, kom publikum i ekstase. → Gdy zaczęła śpiewać, publiczność wpadła w ekstazę.
- (1.1) I 2016 forsøgte veganske aktivister at stoppe slagtningen af en unghane foran et børnepublikum.[1] → W 2016 roku wegańscy aktywiści usiłowali zatrzymać zarżnięcie młodego koguta przed dziecięcą publicznością.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ S. Lau Pedersen & M. Secher: Veganere i tårer… (da). TV2 Østjylland, 2018-12-04. [dostęp 2020-06-18].
publikum (język węgierski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) publiczność
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. publikáció
- czas. publikál
- przym. publikus
- przysł. publikusan
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: