przyrodzenie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʃɨrɔˈʣ̑ɛ̃ɲɛ], AS[pšyroʒńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.-ni…akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. zewnętrzne narządy płciowe człowieka
(1.2) st.pol. natura
(1.3) st.pol. istota czegoś, właściwość
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Artysta zasłonił aniołkowi przyrodzenie popielatym obłoczkiem.
(1.2) Przyrodzeniem władnie zrodzony Król chwały, / Króluje, panuje i wszystkie zakały / Ze świata precz znosi[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) genitalia
(1.2) stworzenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rodzenie n, przyroda ż, przyrodzoność ż
czas. przyrodzić dk.
przym. przyrodzony, przyrodni
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przyrodzić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Posyła do Panny nie lada Anioła (kościelna pieśń adwentowa)