przybywać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pʃɨˈbɨvaʨ̑], AS[pšybyvać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przybyć)

(1.1) docierać do pewnego miejsca
(1.2) powiększać się ilościowo
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) przybywać na miejsce
(1.2) przybywa doświadczenia / lat / kłopotów / pieniędzy / wody • przybywać na wadze
synonimy:
antonimy:
(1.2) ubywać
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) przybiegać, przyjeżdżać, przychodzić, przylatywać
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przybycie n, bycie n, przybywanie n, bywalec mos
czas. przybyć dk.
związki frazeologiczne:
bogactw przybywa, cnoty ubywa
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.