przybór (język polski) edytuj

 
przybory (1.1) do szycia
wymowa:
IPA[ˈpʃɨbur], AS[pšybur], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) w lm przybory: przedmioty służące do wykonywania określonej czynności[1][2]
(1.2) wezbranie wody w zbiornikach wodnych wskutek obfitych deszczy lub gwałtownej odwilży[3][2]
(1.3) powiększenie się stanu czegoś[3][2]
odmiana:
(1.1)
(1.2-3)
przykłady:
(1.1) Od ojca dostał przy tym ładunki, rozmaite przybory myśliwskie i siodło do konnej jazdy[4].
(1.2) Choć przybór dosięgnął ledwie trzeciej części swej miary, już całe wybrzeże było zalane[5].
(1.3) cóż mię obchodzić mógł majątek lub przybór domowy?[6]
składnia:
kolokacje:
(1.1) przybory osobiste / toaletowe / szkolne / kreślarskie
(1.2) przybór wody / rzeki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. przybornik
(1.2-3) czas. przybrać, przybierać, przym. przyborowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) najczęściej używany w liczbie mnogiej
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „przybory” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Słownik języka polskiego, Warszawa 1912, tom 5, s. 263
  3. 3,0 3,1   Hasło „przybór” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Henryk Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy, rozdz. V.
  5. Bolesław Prus, Faraon, tom I, rozdz. XI.
  6. Eliza Orzeszkowa, Pamiętnik Wacławy, tom II, rozdz. VIII.