przekręt (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpʃɛkrɛ̃nt], AS[pšekrẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. oszustwo lub nadużycie, zwłaszcza finansowe, które polega na naruszeniu prawa lub wykorzystaniu luk prawnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) przekręt finansowyzrobić przekręt
synonimy:
(1.1) szwindel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przekręcenie n, przekręcanie m, przekręcacz m
czas. przekręcać ndk., przekręcić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: