przekąska

przekąska (język polski)

przekąska (1.1)

przekąski (1.2)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈkɔ̃w̃ska], AS: [pšekõũ̯ska], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niewielka porcja jedzenia, spożywana między regularnymi posiłkami dla zaspokojenia głodu lub ze względów smakowych; zob. też przekąska w Wikipedii

(1.2) wędliny, marynaty, sery itp. podawane przed głównym daniem lub do wódki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przekąska	przekąski
dopełniacz	przekąski	przekąsek
celownik	przekąsce	przekąskom
biernik	przekąskę	przekąski
narzędnik	przekąską	przekąskami
miejscownik	przekąsce	przekąskach
wołacz	przekąsko	przekąski

przykłady:

(1.1) Myślałem, że zjem obiad podczas konferencji, ale podano tylko przekąski.

składnia:

kolokacje:

(1.2) zimne przekąski

synonimy:

(1.1) przegryzka, małe co nieco

(1.2) zakąska, zagryzka, zagrycha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. przekąskowy

czas. przekąszać ndk., przekąsić dk.

rzecz. przekąs m

związki frazeologiczne:

coś na przekąskę

etymologia:

uwagi:

(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) snack, slang. nosh; (1.2) appetizer, starter
• arabski: (1.1) لهجة
• azerski: (1.1) qəlyanaltı
• hiszpański: (1.1) tapa ż, entremés m; (1.2) entrante m, entremés m
• islandzki: (1.1) snarl n
• niemiecki: (1.1) Zwischenmahlzeit ż, Imbiss m
• nowogrecki: (1.1) μεζές m, μεζεδάκι n; (1.2) ορντέβρ n
• rosyjski: (1.1) перекус m; (1.2) закуска ż, аперитив m
• szwedzki: (1.1) förrätt
• tajski: (1.1) อาหารว่าง
• węgierski: (1.1) imbisz
• wilamowski: (1.1) ferbys m
• włoski: (1.1) spuntino m

źródła: