przegrywać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pʃɛˈɡrɨvaʨ̑], AS[pšegryvać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) okazywać się słabszym, odnosić porażkę, doznawać niepowodzenia[1], zostawać pokonanym w jakiejś rywalizacji
(1.2) grając w grze tracić coś, co było jej stawką
(1.3) nagrywać coś na nowy nośnik z nośnika z zarejestrowanym wcześniej materiałem[1]
(1.4) środ. teatr. odgrywać swoją rolę z nienaturalną przesadą
(1.5) pot. spędzać jakiś czas grając na instrumencie muzycznym lub w jakąś grę
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) To pomaga uprzytomnić sobie, że z alkoholem zawsze się przegrywa[2].
(1.5) Często przegrywałem całe noce na kompie!
składnia:
(1.1-3) przegrywać + B.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) wygrywać, zwyciężać, triumfować
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gracz mos, gra ż, przegrany m, przegrana ż, przegranie n, przegrywanie n, przygrywka ż, przegryw mos
czas. grać, przegrać dk.
przym. przegrany, growy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „przegrywać” w: SJP.pl.
  2. Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki, Wyjść z matni : proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.