Wikisłownik

przecinek

przecinek (język polski) edytuj

,
przecinek (1.1)
wymowa:
IPA: [pʃɛˈʨ̑ĩnɛk], AS: [pšećĩnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. znak interpunkcyjny służący do oddzielania pojęć przy ich wymienianiu lub do oddzielania zdań w zdaniu złożonym; zob. też przecinek w Wikipedii
(1.2) w niektórych krajach: znak separatora dziesiętnego
(1.3) pot. przekleństwo, wulgaryzm
odmiana:
(1.1-3)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprzecinekprzecinki
dopełniaczprzecinkaprzecinków
celownikprzecinkowiprzecinkom
biernikprzecinekprzecinki
narzędnikprzecinkiemprzecinkami
miejscownikprzecinkuprzecinkach
wołaczprzecinkuprzecinki
przykłady:
(1.1) Nie zawsze przed słowem „że” stawiamy przecinek.
(1.2) Dane były zebrane z dokładnością dwóch miejsc po przecinku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stawiać przecinek
synonimy:
(1.1) ,
(1.2) kropka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przecinać ndk.
rzecz. przecinak mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: przecinak, przeciek
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=przecinek&oldid=7941827”