prześladować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wyrządzać krzywdy, stale czynić przeszkody czy szykany
(1.2) nieustannie niepokoić
(1.3) nie pozwalać o sobie zapomnieć, być niemal stale obecnym
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Czy można kogoś prześladować za jego własne pieniądze?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gnębić, krzywdzić, represjonować, sekować, szykanować, ścigać, uciskać
(1.2) kłopotać, nagabywać, niepokoić, zadręczać
(1.3) dręczyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prześladowanie n, prześladowca m, prześladowczyni ż, ślad m
przym. prześladowany, prześladowczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: