przaśny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpʃaɕnɨ], AS[pšaśny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który nie uległ fermentacji, niekwaśny[1]

przymiotnik jakościowy

(2.1) prosty, surowy, naturalny[2]
(2.2) świadczący o zacofaniu cywilizacyjnym, ubóstwie kulturalnym i umysłowym[2]
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(2.2) Jego poczucie humoru nie robi na mnie wrażenia. To jest taki typowo polski, przaśny, siermiężny dowcip[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) przaśny chleb
(2.2) przaśny socjalizm • przaśny kawał / dowcip • przaśna rzeczywistość / Polska
synonimy:
(2.1) zgrzebny, siermiężny, prosty, surowy, nieefektowny
(2.2) siermiężny, pszenno-buraczany, prostacki, pospolity, plebejski, wulgarny, ordynarny, trywialny, prymitywny, niewybredny, niesmaczny
antonimy:
(1.1) kwaśny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przaśność ż, przaśnik m
przym. praśny
związki frazeologiczne:
przaśna dusza[4]
etymologia:
prasł. prĕsny < prasł. *prĕskny[4]
por. litew. priskas[4], wł. fresco[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Hasło „przaśny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Majewski jest klaunem, plotek.pl.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 9/1938–1939, s. 191.