prostokąt (język polski) edytuj

 
prostokąt (1.1)
wymowa:
IPA[prɔˈstɔkɔ̃nt], AS[prostokõnt], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. czworokąt, który ma wszystkie wewnętrzne kąty proste; zob. też prostokąt w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Prostokąt jest trapezem, o wszystkich kątach prostych
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) czworokąt, równoległobok
hiponimy:
(1.1) kwadrat
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kąt prosty m, prostokątność ż
zdrobn. prostokącik
przym. prostokątny
przysł. prostokątnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: