prostak (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈprɔstak], AS[prostak] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pejor. osoba płci męskiej zachowująca się w sposób prymitywny, niekulturalny bądź chamski
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przestań jeść palcami! Zachowujesz się jak prostak.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) abderyta, chamidło, burak, cham, buc, prymityw, wieśniak
antonimy:
(1.1) kulturalny człowiek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prostactwo n, prosta ż, prostowanie n
zdrobn. prostaczek m
forma żeńska prostaczka ż
przym. prostacki, prosty
przysł. prostacko, prosto
czas. upraszczać
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prosty + -ak[1]
uwagi:
(1.1) zob.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 19.

prostak (język chorwacki) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cham, prostak
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prostakinja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: