prostaczka

prostaczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pejor. osoba płci żenskiej zachowująca się w sposób prymitywny, niekulturalny bądź chamski

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prostaczka	prostaczki
dopełniacz	prostaczki	prostaczek
celownik	prostaczce	prostaczkom
biernik	prostaczkę	prostaczki
narzędnik	prostaczką	prostaczkami
miejscownik	prostaczce	prostaczkach
wołacz	prostaczko	prostaczki

przykłady:

(1.1) Otrzymawszy ogładę damy z towarzystwa, stała się jednocześnie ofiarą społeczeństwa kastowego. (…) Dla młodych mężczyzn ze środowiska, które opuściła, była zbyt uczona, dla epuzerów ze środowiska, o którym marzyła, pozostała zbyt wielką prostaczką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prostactwo n, prostaczek m

forma męska prostak m

przym. prostacki, prosty

przysł. prostacko, prosto

czas. upraszczać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: prostak

• rosyjski: (1.1) невежа ż

źródła: