prawość

prawość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpravɔɕʨ̑], AS: [pravość]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, kto jest prawy

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	prawość
dopełniacz	prawości
celownik	prawości
biernik	prawość
narzędnik	prawością
miejscownik	prawości
wołacz	prawości

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uczciwość, szlachetność, cnotliwość, zacność

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prawy

rzecz. prawniczek mos, prawica ż

przedr. prawo-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) probity, integrity, uprightness, rectitude, rightness
• esperanto: (1.1) honesto, honesteco
• francuski: (1.1) probité ż, rectitude ż, loyauté ż
• hawajski: (1.1) maikaʻi
• hiszpański: (1.1) honradez ż
• interlingua: (1.1) probitate
• jidysz: (1.1) גערעכטיקייט ż (gerechtikejt), יושר m (jojszer)
• rosyjski: (1.1) благонамеренность ż
• sanskryt: (1.1) अकल्कता ż, धर्म m
• włoski: (1.1) galantomismo m, generosità ż

źródła: