pravus
pravus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) krzywy, kręty[1], koślawy
- (1.2) błędny, fałszywy, niedorzeczny, opaczny, niewłaściwy[2]
- (1.3) nikczemny, zdeprawowany, zepsuty, podły[2]
- (1.4) przewrotny, przekorny, wypaczony źle pojęty[2]
- odmiana:
- (1) prāv|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik prāvus prāva prāvum prāvī prāvae prāva dopełniacz prāvī prāvae prāvī prāvōrum prāvārum prāvōrum celownik prāvō prāvae prāvō prāvīs biernik prāvum prāvam prāvum prāvōs prāvās prāva ablatyw prāvō prāvā prāvō prāvīs wołacz prāve prāva prāvum prāvī prāvae prāva stopień wyższy prāvior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik prāvior prāvius prāviōrēs prāviōra dopełniacz prāviōris prāviōrum celownik prāviōrī prāviōribus biernik prāviōrem prāvius prāviōrēs prāviōra ablatyw prāviōre prāviōribus wołacz prāvior prāvius prāviōrēs prāviōra stopień najwyższy prāvissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik prāvissimus prāvissima prāvissimum prāvissimī prāvissimae prāvissima dopełniacz prāvissimī prāvissimae prāvissimī prāvissimōrum prāvissimārum prāvissimōrum celownik prāvissimō prāvissimae prāvissimō prāvissimīs biernik prāvissimum prāvissimam prāvissimum prāvissimōs prāvissimās prāvissima ablatyw prāvissimō prāvissimā prāvissimō prāvissimīs wołacz prāvissime prāvissima prāvissimum prāvissimī prāvissimae prāvissima
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „pravus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 537.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 513, ISBN 83-7195-472-7.