pracowity (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpraʦ̑ɔˈvʲitɨ], AS[pracovʹity], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest skłonny do długiej pracy; taki, który umie/lubi dużo pracować; charakteryzujący się pracowitością
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Japończycy to bardzo pracowity naród.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) leniwy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pracowitość ż, praca ż, pracownik m
czas. pracować ndk., zapracować dk., napracować się dk.
przysł. pracowicie
przym. zapracowany
związki frazeologiczne:
pracowity jak mrówka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: