Wikisłownik

prababcia

prababcia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [praˈbapʲʨ̑a], AS: [prabapʹća], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matka dziadka lub babci
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikprababciaprababcie
dopełniaczprababciprababć
celownikprababciprababciom
biernikprababcięprababcie
narzędnikprababciąprababciami
miejscownikprababciprababciach
wołaczprababciuprababcie
przykłady:
(1.1) Moja prababcia piecze najlepszą babkę na świecie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prababka
antonimy:
(1.1) pradziadek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. babcia, prababka
związki frazeologiczne:
etymologia:
pra- + babcia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=prababcia&oldid=8189895”