powinowactwo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔvʲĩnɔˈvaʦ̑tfɔ], AS[povʹĩnovactfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) praw. stosunek rodzinny, który zachodzi między jednym z małżonków a krewnymi drugiego małżonka
(1.2) pot. podobieństwo
(1.3) fiz. chem. zdolność pierwiastków do wchodzenia ze sobą w reakcje
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Między dziewierzem a bratową zachodzi stosunek powinowactwa.
(1.3) Powinowactwo elektronowe to wielkość charakteryzująca zdolność atomu do przyłączania elektronu i tworzenia anionu.
składnia:
(1.1) powinowactwo z kimś
kolokacje:
(1.2) powinowactwo dusz
synonimy:
antonimy:
(1.1) pokrewieństwo
hiperonimy:
(1.1) koligacja
hiponimy:
(1.1) szwagrostwo
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powinowaty m, powinowata ż
czas. spowinowacać ndk., spowinowacić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: