poręczenie

poręczenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od poręczyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poręczenie	poręczenia
dopełniacz	poręczenia	poręczeń
celownik	poręczeniu	poręczeniom
biernik	poręczenie	poręczenia
narzędnik	poręczeniem	poręczeniami
miejscownik	poręczeniu	poręczeniach
wołacz	poręczenie	poręczenia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rączęta nmos, poręka ż, ręczniczek mrz, poręcz ż, rączka ż, ręka ż, poręczyciel mos, poręczycielka ż

przym. poręczny

przysł. ręcznie

czas. poręczyć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) парука ż
• estoński: (1.1) käendus, garantii

źródła: