polszczyć (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. spolszczyć)

(1.1) kult. narzucać polskość, przymuszać kogoś do zostania Polakiem, zmieniać coś na polskie

czasownik zwrotny niedokonany polszczyć się (dk. spolszczyć się)

(2.1) stawać się Polakiem, nabierać cech polskich
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
(1.1) polszczyć + B.nie polszczyć + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) polonizować
(2.1) polonizować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polska ż, Polak mos, Polaczek mos, polszczenie n, spolszczenie n, polski mrz, polskość ż
przym. polski
czas. odpolszczyć, odpolszczać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: