politechnika (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpɔlʲiˈtɛxʲɲika], AS[polʹiteχʹńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. na 3 syl.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uczelnia wyższa o statusie uniwersyteckim i profilu technicznym; zob. też politechnika w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Politechnika Świętokrzyska znajduje się w Kielcach.
składnia:
(1.1) na + Ms.
kolokacje:
(1.1) studiować / uczyć się na politechnice
synonimy:
(1.1) pot. polibuda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. politechniczny, politechnizacja
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. poli + technika
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: