pogarda

pogarda (język polski)

wymowa:

​, IPA: [pɔˈɡarda], AS: [pogarda]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uczucie niechęci, poczucie wyższości wobec kogoś lub czegoś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pogarda
dopełniacz	pogardy
celownik	pogardzie
biernik	pogardę
narzędnik	pogardą
miejscownik	pogardzie
wołacz	pogardo

przykłady:

(1.1) Policjant stracił pracę za odnoszenie się z pogardą do imigrantów.

(1.1) Tacy jak ty mogą mi co najwyżej buty czyścić – powiedział z pogardą do proponującego mu wspólny interes lokalnego biznesmena.

(1.1) Na szczególnie surowy wyrok dla przestępców wpłynął ich brak skruchy i pogarda dla prawa.

składnia:

(1.1) pogarda dla + D.

kolokacje:

(1.1) mieć / żywić pogardę • mieć kogoś/coś w pogardzie • czuć/odczuwać wobec kogoś/czegoś pogardę • okazywać komuś pogardę • z pogardą • głęboka pogarda

synonimy:

(1.1) wzgarda

antonimy:

(1.1) szacunek

hiperonimy:

(1.1) uczucie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pogardzenie n, pogardzanie n

czas. gardzić ndk., pogardzać ndk., pogardzić dk.

przym. pogardliwy

przysł. pogardliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scorn, disdain, contempt
• arabski: (1.1) أنفة
• baskijski: (1.1) gutxiespen, mespretxu
• białoruski: (1.1) пагарда ż
• esperanto: (1.1) malestimo, malŝato
• francuski: (1.1) mépris m
• hiszpański: (1.1) desprecio m
• jidysz: (1.1) פֿאַראַכטונג ż (farachtung)
• kaszubski: (1.1) pògarda ż, zgarda ż
• niemiecki: (1.1) Verachtung ż, Geringschätzung ż
• nowogrecki: (1.1) περιφρόνηση ż
• rosyjski: (1.1) презрение n, презрительность ż
• ukraiński: (1.1) гордування n, презирство n, погорда ż
• włoski: (1.1) disprezzo m

źródła: