podróż (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpɔdruʃ], AS[podruš], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) długotrwałe przemieszczanie się z jednego miejsca do drugiego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odbyłyśmy męczącą podróż pociągiem do Moskwy.
(1.1) Podróże kształcą.
składnia:
(1.1) podróż z + D. do + D. + N.
kolokacje:
(1.1) odbywać podróż z Warszawy do Krakowa • podróż na Biegun Północny • podróż koleją / samolotem / samochodem / autostopem / pieszo /… • przyjemna / miła / męcząca / długa podróż • pamiątka z podróży • towarzysz podróży • podróż dookoła świata • podróże w czasie
synonimy:
(1.1) droga, wojaż; przest. ekskursja, peregrynacja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ruch
hiponimy:
(1.1) autostop, eskapada, objazd, odyseja, pielgrzymka, rajd, rejs, spływ, tournée, wędrówka, wycieczka, wyjazd, wyprawa[2]
holonimy:
(1.1) turystyka
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. droga ż, podróżowanie n, podróżny mos, podróżnik m, podróżniczka ż, podróżniczek m
czas. podróżować ndk.
przym. podróżniczy, podróżny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po + droga
uwagi:
zob. też podróż w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wołacz w: koalar, Formy potencjalne.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.