podnóże (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔdˈnuʒɛ], AS[podnuže]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) miejsce u spodu czegoś, co się wznosi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) U podnóża góry rósł las.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) base, bottom, foot
  • duński: (1.1) fod w
  • hiszpański: (1.1) pie m, falda ż
  • japoński: (1.1)
  • niemiecki: (1.1) Fuß n
  • nowogrecki: (1.1) πρόποδες m lm, υπώρεια ż, ριζοβούνι n
źródła:
  1.   Hasło „podnóże” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.