pociąg (język polski) edytuj

 
pociąg (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈpɔʨ̑ɔ̃ŋk], AS[poćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) transp. kolej. techn. lokomotywa z wagonami; zob. też pociąg w Wikipedii
(1.2) pragnienie, pożądanie kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) O której godzinie odjeżdża pociąg do Warszawy?
(1.2) Wszyscy chłopcy czuli pociąg do Marysi.
składnia:
(1.1) pociąg z + D. do + D.
(1.2) pociąg do + D.
kolokacje:
(1.1) pociąg towarowy / pasażerski / nocny / podmiejski / osobowy / pospieszny / ekspresowy / elektryczny / parowy / specjalny / nadzwyczajnypociąg pancerny • pociąg jedzie • pociąg zatrzymuje się / staje na stacji • pociąg z Warszawy / Berlina do Krakowa / Moskwyjechać / podróżować pociągiem • wsiadać do pociągu • wysiadać z pociągu • kupować bilet(y) na pociąg • spóźnić się na pociąg • zestawiać pociąg • podstawiać pociąg (na tor pierwszy) • kierownik pociągu • pociągokilometr
(1.2) mieć / czuć pociąg do kobiet / alkoholu / trunkówpociąg płciowy
synonimy:
(1.1) kolej; reg. śl. pocióng
(1.2) pożądanie, skłonność, pragnienie, popęd, instynkt, upodobanie
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pojazd szynowy
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) lokomotywa, wagon
wyrazy pokrewne:
(1.1) przym. pociągowy; więcej zob. ciągnąć i pociągać
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. ciągnąć
(1.2) pol. pociągać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: