pośredni (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈɕrɛdʲɲi], AS[pośredʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nie odnoszący się do czegoś wprost; nie dotyczący czegoś bezpośrednio
(1.2) mający charakter przejściowy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Między aktem wiary a aktem niewiary istnieje stan pośredni: nie-niewiary[1].
(1.1) Tradycyjnie rozróżniano lodowce typu górskiego (alpejskiego) i wielkie lądolody oraz zwykle także różne typy pośrednie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) koszty/podatki pośrednie • mieć pośredni wpływ na coś
(1.2) etap/stan pośredni • pośredni między czymś a czymś
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pośrednik m, pośredniczka ż, pośrednictwo n, pośredniak m, pośredniczenie n, pośredniość ż
przysł. pośrednio, pośrodku, bezpośrednio
czas. pośredniczyć ndk.
przym. średni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Józef Tischner, Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jacek Jania, Glacjologia : nauka o lodowcach, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.