placyk

placyk (język polski)

placyk (1.2)

wymowa:

​, IPA: [ˈplaʦ̑ɨk], AS: [placyk]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: plac

(1.2) mały plac

odmiana:

przykłady:

(1.1) Na placyku przed kościółkiem, kupuję codziennie bułeczki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plac m, placowe n, placek m

przym. placowy, plackowy, plackowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: plac

źródła: