pläga

pläga (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik modalny

(1.1) podn. mieć zwyczaj coś robić

czasownik przechodni

(2.1) podn. ugościć, uraczyć kogoś poczęstunkiem

odmiana:

(1-2) att pläga, plägar, plägade, plägat, pläga!, pres. part. plägande, perf. part. plägad

przykłady:

składnia:

(2.1) pläga någon med något → ugościć kogoś czymś

kolokacje:

(1.1) det gick som det plägar gå → poszło jak zwykle • såsom plägar vara fallet → jak zazwyczaj się dzieje

synonimy:

(1.1) bruka, ha för vana

(2.1) undfägna, förpläga, bjuda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1) rzecz. plägande, plägning, plägnad

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: