pionek
pionek (język polski) edytuj
.jpg)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) szach. najsłabsza bierka; zob. też pion (szachy) w Wikipedii
- (1.2) przedmiot przemieszczany na planszy w niektórych grach
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (2.1) przen. ktoś nieważny, wykorzystywany przez innego człowieka i nieświadomie wypełniający jego wolę
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pionek pionki dopełniacz pionka pionków celownik pionkowi pionkom biernik pionek / pionka pionki narzędnik pionkiem pionkami miejscownik pionku pionkach wołacz pionku pionki - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pionek pionki dopełniacz pionka pionków celownik pionkowi pionkom biernik pionka pionków[1] / pionki[1] narzędnik pionkiem pionkami miejscownik pionku pionkach wołacz pionku pionki ndepr. M. i W. lm: (ci) pionkowie
- przykłady:
- (1.1) Zasady wykonywania ruchów pionkami znacznie się różnią od zasad dotyczących innych bierek szachowych.
- (2.1) Byłam tylko pionkiem na ich szachownicy, nie wiedziałam, że robię coś złego.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pion
- (2.1) marionetka, płotka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bierka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pawn; (2.1) minnow
- białoruski: (1.1) пешка ż; (2.1) пешка ż
- bułgarski: (1.1) пешка ż; (2.1) пешка ż
- chorwacki: (1.1) pijun m; (2.1) pijun m
- czeski: (1.1) pěšec m
- esperanto: (1.1) peono
- hiszpański: (1.1) peón m; (1.2) ficha ż; (2.1) peón m
- islandzki: (1.1) peð n
- japoński: (1.1) ポーン
- kaszubski: (1.1) pionk m
- niemiecki: (1.1) Bauer m; (2.1) kleiner Fisch
- nowogrecki: (1.1) πιόνι n; (1.2) πούλι n; (2.1) πιόνι n
- rosyjski: (1.1) пешка ż; (2.1) пешка ż
- sanskryt: (1.1) नर m, नृ m
- szwedzki: (1.1) bonde w; (2.1) bricka w, redskap n
- ukraiński: (1.1) пішак m; (2.1) пішак m
- włoski: (1.1) pedina ż, pedone m (w szachach); (1.2) pedina
- źródła:
