Podobna pisownia Podobna pisownia: piacpiãcpiąć

piać (język polski) edytuj

kogut pieje (1.1)
wymowa:
IPA[pʲjäʨ̑], AS[pʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zapiać)

(1.1) ornit. o kogucie wydawać charakterystyczny koguci głos
(1.2) przen. mówić cienkim, ostrym głosem
(1.3) przen. żart. bardzo się cieszyć, zachwycać się czymś
(1.4) daw. (obecnie żart. t. iron.) o ludziach i dowolnych ptakach: śpiewać[1][2]
odmiana:
(1.1-4) [3][1]koniugacja Xb
przykłady:
(1.1) Od rana słychać było, jak koguty pieją w kurniku.
(1.3) Na widok panny młodej druhny piały z zachwytu.
(1.4) Rozochocone kury piały, przyzywając koguta.
(1.4) Chór piał niemiłosiernie, wyprowadzając wszystkich z równowagi.
składnia:
kolokacje:
(1.3) piać z zachwytu / z radości
(1.4) piać pieśń
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pienie n, pieśń ż, piosenka ż, pianie n, zapianie n, piewca mos, śpiewak mos/mzw, śpiewaczka ż
czas. zapiać dk.
związki frazeologiczne:
przysłowia: słabe w gosposi nadzieje, gdy śpi, jak kogut pieje
etymologia:
prasł. *pějati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „piać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 131.
  3.   Hasło „piać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.