pięknie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpʲjɛ̃ŋʲcɲɛ], AS[pʹi ̯ŋʹḱńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę -ni…i → j  ?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w piękny sposób, posiadając dużo piękna
odmiana:
(1.1) st. wyższy piękniej; st. najwyższy najpiękniej
przykłady:
(1.1) Nie wiem, czy to prawda, ale ludzie mówią, że pięknie śpiewam.
(1.1) Pięknie dziś wyglądasz, Emilko.
(1.1) Jest miło i pięknie, pamiętam i tęsknię.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ślicznie, urodziwie, ładnie
antonimy:
(1.1) brzydko, paskudnie, wrednie, obrzydliwie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. upięknienie n, piękno n, piękniś mos, piękność ż
czas. upiększać ndk., upiększyć dk., pięknieć ndk., wypięknieć dk.
przym. piękny, piękniutki, przepiękny
przysł. przepięknie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. piękny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Nowak, Nie tylko dla Ciebie