Wikisłownik

pięciokąt

pięciokąt (język polski) edytuj

 
pięciokąt (1.1)
wymowa:
IPA: [pʲjɛ̇̃ɲˈʨ̑ɔkɔ̃nt], AS: [pʹi ̯ė̃ńćokõnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • asynch. ę • i → j 
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geom. wielokąt mający pięć boków; zob. też pięciokąt w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpięciokątpięciokąty
dopełniaczpięciokątapięciokątów
celownikpięciokątowipięciokątom
biernikpięciokątpięciokąty
narzędnikpięciokątempięciokątami
miejscownikpięciokąciepięciokątach
wołaczpięciokąciepięciokąty
przykłady:
(1.1) Suma kątów pięciokąta wynosi 540 (pięćset czterdzieści) stopni.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pięciokąt wypukły / wklęsły / foremny • rysować pięciokąt
synonimy:
(1.1) pięciobok; daw. pentagon
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wielokąt, wielobok
hiponimy:
(1.1) pięciokąt foremny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pięciokątny
rzecz. pięciokącik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. pięć + kąt
uwagi:
(1.1) por. pentagram
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pięciokąt&oldid=8287083”