paradoksalny

paradoksalny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌparadɔˈksalnɨ], AS: [paradoksalny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem lub mający cechy paradoksu, osobliwy, absurdalny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	paradoksalny		paradoksalna	paradoksalne	paradoksalni	paradoksalne
dopełniacz	paradoksalnego		paradoksalnej	paradoksalnego	paradoksalnych
celownik	paradoksalnemu		paradoksalnej	paradoksalnemu	paradoksalnym
biernik	paradoksalnego	paradoksalny	paradoksalną	paradoksalne	paradoksalnych	paradoksalne
narzędnik	paradoksalnym		paradoksalną	paradoksalnym	paradoksalnymi
miejscownik	paradoksalnym		paradoksalnej	paradoksalnym	paradoksalnych
wołacz	paradoksalny		paradoksalna	paradoksalne	paradoksalni	paradoksalne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bezsensowny, sprzeczny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paradoks m, paradoksalność ż

przysł. paradoksalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) paradoxical
• baskijski: (1.1) paradoxiko
• białoruski: (1.1) парадаксальны
• bułgarski: (1.1) парадоксален
• esperanto: (1.1) paradoksa
• francuski: (1.1) paradoxal
• galicyjski: (1.1) paradoxal
• hiszpański: (1.1) paradójico
• nowogrecki: (1.1) παράδοξος
• portugalski: (1.1) paradoxal
• rosyjski: (1.1) парадоксальный
• ukraiński: (1.1) парадоксальний

źródła: