Wikisłownik

ostrożny

ostrożny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ɔˈstrɔʒnɨ], AS: [ostrožny] ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) postępujący, zachowujący się i podejmujący decyzje z rozwagą, mający się na baczności
(1.2) zrobiony, powzięty z rozwagą, uważnie, oględnie; będący wyrazem czyjejś rozwagi
odmiana:
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikostrożnyostrożnaostrożneostrożniostrożne
dopełniaczostrożnegoostrożnejostrożnegoostrożnych
celownikostrożnemuostrożnejostrożnemuostrożnym
biernikostrożnegoostrożnyostrożnąostrożneostrożnychostrożne
narzędnikostrożnymostrożnąostrożnymostrożnymi
miejscownikostrożnymostrożnejostrożnymostrożnych
wołaczostrożnyostrożnaostrożneostrożniostrożne
przykłady:
(1.1) Moja mama była bardzo ostrożna. Zawsze do smarowania kromek chleba masłem dawała mi tępy nóż.
(1.2) Premier przedstawił ostrożny plan załatania dziury budżetowej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ostrożny człowiek
(1.2) ostrożny plan / budżet
synonimy:
(1.1) rozważny, baczny, uważny, przezorny, oględny
antonimy:
(1.1) nieostrożny, nieuważny, nierozważny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ostrożniuchny[1]
rzecz. ostrożność, st.pol. ostróża[1], przest. ostrożnienie[1], st.pol. ostrożnik[1], przest. ostrożniś[1]
czas. przest. ostrożnieć[1]
przysł. ostrożnie, ostrożniuchno[1]
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6   Hasło „ostrożny” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. III: N-Ó, Warszawa 1900–1927, s. 872.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ostrożny&oldid=8298825”