osobisty (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɔsɔˈbʲistɨ], AS[osobʹisty], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do pojedynczej osoby
(1.2) stanowiący własność danej osoby
(1.3) intymny, dostępny tylko dla najbliższych
(1.4) dokonany przez daną osobę
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Dowód osobisty jest dokumentem identyfikującym pojedynczą osobę.
(1.2) To mój osobisty laptop, nie firmowy.
(1.3) Nie odpowiem na to pytanie, wysokość zarobków to moja osobista sprawa.
(1.4) Jego osobiste dokonania stawiają go wśród największych umysłów epoki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dowód osobistyhigiena osobistakomputer osobistyopatrunek osobistynietykalność osobistarewizja osobistawolność osobista
(1.2) majątek osobistydobra osobistewłasność osobista
synonimy:
(1.2-3) prywatny
(1.3) intymny
(1.2,4) własny, swój
antonimy:
(1.1-3) publiczny
(1.2,4) czyjś, kogoś innego, niewłasny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. osobowy
rzecz. osobatyw mrz, osoba ż, osobistość ż, osobowy m
przysł. osobiście
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: