osłona (język polski) edytuj

 
osłona (1.1) lampy
wymowa:
IPA[ɔˈswɔ̃na], AS[osu̯õna], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś, co osłania daną rzecz w celu chronienia jej lub przed nią
(1.2) wojsk. manewr chroniący inne oddziały i umożliwiający im wykonanie misji
(1.3) wojsk. oddział wykonujący manewr osłony (1.2)
(1.4) pot. med. lek osłonowy
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Zdejmowanie osłony piły tarczowej może prowadzić do tragedii.
(1.3) Dywizjon 8 stanowíł osłonę w kluczowym obszarze działań naszego szwadronu piechoty.
(1.4) Zamiast brania osłony jadam po prostu kapustę kiszoną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. osłanianie n, osłonienie n, przysłona ż
zdrobn. osłonka ż
przym. osłonowy
przysł. osłonowo
czas. osłaniać ndk., osłonić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. osłonić[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 245.