opłatek

opłatek (język polski)

opłatki (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔˈpwatɛk], AS: [opu̯atek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rodzaj cienkiego chleba, używanego jako hostia oraz podczas kolacji wigilijnej; zob. też opłatek w Wikipedii

(1.2) rytuał dzielenia się opłatkiem (1.1)

(1.3) środ. przestępcze chleb

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	opłatek	opłatki
dopełniacz	opłatka	opłatków
celownik	opłatkowi	opłatkom
biernik	opłatek	opłatki
narzędnik	opłatkiem	opłatkami
miejscownik	opłatku	opłatkach
wołacz	opłatku	opłatki

przykłady:

(1.1) W naszej parafii dystrybucją opłatków zajmuje się organista.

(1.2) W ostatnim dniu przed przerwą świąteczną szef zaprosił nas wszystkich na opłatek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dzielić się/łamać się opłatkiem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. opłatkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. oblatum, oblata

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chleb

• angielski: (1.1) Christmas wafer
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) аплатка ż
• duński: (1.1) oblat w
• hiszpański: (1.1) hostia ż
• ido: (1.1) obleo
• kaszubski: (1.1) òpłôtk m
• litewski: (1.1) kalėdaitis m
• łaciński: (1.1) oblata ż
• niemiecki: (1.1) Oblate ż
• norweski (bokmål): (1.1) oblat m, juleoblat m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) облатка ż
• słowacki: (1.1) oblátka ż
• szwedzki: (1.1) oblat w
• ukraiński: (1.1) оплаток m, облаток m
• węgierski: (1.1) ostya
• wilamowski: (1.1) opłatki m, ömbłaotła, uøpłatki m
• włoski: (1.1) ostia ż
• żmudzki: (1.1) kaliedātis m, kaliedielis m, apluotka ż, pluotka ż, pluotkelė ż

źródła: